ارتباط سطح سرمی تری گلیسیرید, لیپو پروتئین با دانسیته ی بالا, تومورنکروز فاکتور آلفا و رسپتورهای محلول آن با فعالیت بیماری لوپوس اریتماتوز سیستمیک

چکیده زمینه و هدف: بیماری لوپوس اریتماتوز سیستمیک (sle)، بیماری است که می تواند فرد را دچار عوارض تهدید کننده ی حیات کند. با توجه به شواهدی مبنی بر نقش مهم اندازه گیری سطح سرمی تری گلسیرید (tg) و لیپوپروتئین با دانسیته ی بالا (hdl) و تومورنکروز فاکتور آلفا (tnf-α) و رسپتورهای محلول نوع 1 و 2 آن در ارزیابی فعالیت لوپوس, این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین عوامل مذکور با فعالیت لوپوس در سال 1384 در تهران انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه ی مقطعی از 86 بیمار مبتلا به sle که بر اساس معیارهای ورود به مطالعه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند, نمونه های خون ناشتا تهیه و فعالیت بیماری با روش (the systemic lupus erythematosus disease activity index [sledai]) محاسبه و کسب امتیاز 6 و بالاتر به عنوان لوپوس فعال و امتیاز کمتر از 6 به عنوان لوپوس خاموش تلقی شد. سطح سرمی tnf-α , stnfr1،stnfr2 به روش الیزا (bender medsystem) و سطح چربی های خون (tg وhdl) بعد از 12 ساعت ناشتایی به وسیله ی تست های مرسوم شیمیایی اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون های آماری تی, من ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: 46 نفر (5/53 درصد) از افراد دارای بیماری غیر فعال و 40 نفر (5/46 درصد) دارای بیماری فعال بودند. سطح tg با فعالیت بیماری, stnfr2 (001/0 p=) و tnf-α (01/0 p=) ارتباط معنی دار مستقیم داشت. برعکس سطح سرمی hdl با sledai (007/0 p=), tnf-α (01/0 p=) و stnfr1 (001/0 p=) ارتباط معکوس داشت. بین tg و hdl باstnfr2 ارتباط معنی داری مشاهده نشد. استفاده از آنالیز رگرسیون چند متغیره ی خطی نشان داد که سه متغیر tg, stnfr1 و stnfr2 برای پیش گویی فعالیت بیماری، در مدل نهایی نگه داشته می شوند و tnf-α و hdl از مدل خارج می شوند. نتیجه گیری: دیس لیپوپروتئینمی (افزایش tg و کاهش hdl) با فعالیت بیماری sle ارتباط مستقیم دارد که به دنبال افزایش فعالیت tnf-α و رسپتورهای محلول آن صورت می گیرد. بر این اساس سطح سرمی tg , hdl , tnf-α و رسپتورهای محلول آن با فعالیت لوپوس ارتباط داشته و شاخص های با ارزشی برای ارزیابی فعالیت بیماری لوپوس می باشند.